Ik zal er maar meteen voor uit komen: ik ben een typische man. Dat ik van de mannelijke kunne ben, weet ik natuurlijk al vanaf mijn vroegste jeugd, maar het besef dat ik een typische man ben dateert van veel later. Waarschijnlijk van rond mijn veertigste, toen ik doorkreeg hoe de meeste vrouwen in elkaar zitten. Ja, dat heeft inderdaad lang geduurd, ik heb het proefondervindelijk vast moeten stellen. En daar zit ’m nou net de kneep: proefondervindelijk. Mannen leren anders dan vrouwen.
Mannen en jongens hebben het liefst een korte instructie, bijvoorbeeld over de installatie van een router, en gaan daarna meteen aan de slag. Ze duwen de netwerkkabels in een welberedeneerde maar achteraf bezien willekeurige ingang, duwen op de knopjes tot er ergens een groen lampje gaat branden en trekken de voeding eruit als het apparaat vastslaat. Reset! Als het na een tijdje nog niet werkt roepen ze er de buurman bij, waarna het ritueel zich herhaalt. Ik schreef immers buur-man. Wonder boven wonder werkt het apparaat na enige tijd, want buurman en buurman geven niet snel op. Herkenbaar?
Vrouwen doen dat heel anders: die pakken de gebruiksaanwijzing, lezen die helemaal door, bellen eventueel de hulplijn met vragen over alle geconstateerde onduidelijkheden en beginnen daarna het apparaat voorzichtig te installeren, liefst met de hulplijn in de wachtstand.
Mannen leren proefondervindelijk, je zou ook kunnen zeggen: met vallen en opstaan. Ze bedenken een mogelijke oplossing, proberen die uit, en bedenken een nieuwe als de vorige niet succesvol blijkt. Ze noemen dat vernuft en creativiteit, maar ze leren vooral van de fouten die ze maken. Fouten, in alle soorten en maten. En dat zegt iets over bedrijven waarin veel mannen werken, en dus ook veel typische mannen. En laten bij bedrijven die actief zijn in de verkeerskunde nu vaak veel mannen werken. Een sector waarin fouten maken veel risico met zich meebrengt.
Nou merk ik dat er momenteel onder de lezersgroep van NM Magazine een tekort aan gekwalificeerd personeel ontstaat. Dat wordt deels opgelost met (lager opgeleide) doorstromers en (anders opgeleide) zij-instromers. Veelal mannen die moeten worden bijgeschoold. Regelmatig krijg ik vragen over opleiding zus of cursus zo, die ontwikkeld moet worden omdat daar behoefte aan is. Toch melden zich uiteindelijk maar weinig cursisten aan. En dan blijkt dat er soms geen geld of tijd is voor een cursus. Gevraagd naar hoe ze het probleem oplossen krijg ik dan het antwoord: “We leren het hen wel in de praktijk.” Een korte instructie, en dan ‘komen ze er wel uit’. Maar bedenk, fouten maken kost (te) veel tijd en geld, en een ervaren collega is niet altijd een goede docent. Dat maakt de typisch mannelijke aanpak een dure leermeester.
Als u nieuwe collega’s met niet-volledige bagage aanneemt, raad ik u aan ze een goede opleiding te bieden om ze snel en adequaat aan het werk te krijgen. En als u voorziet dat ze zich als typische man profileren? Neem dan vrouwen aan. Zij leren om fouten te voorkomen!
_____
Bo Boormans
directeur DTV Consultants
