______
Dit artikel hoort bij het thema-artikel ‘Staat Regionaal Operationeel Verkeersmanagement op eigen benen?’.
______
De verschillende wegbeheerders deden natuurlijk al volop aan operationeel verkeersmanagement, maar dan puur op het eigen wegennet. Vanaf 2010 hebben we in een aantal uitvoeringsprogramma’s de zaken die je beter gezamenlijk kunt oppakken, daadwerkelijk bij elkaar gebracht. Op zo’n beetje alle belangrijke routekeuzepunten zijn DRIP’s geplaatst om het verkeer te geleiden en te sturen. Alle verkeersregelinstallaties van Rijkswaterstaat, provincie Zuid-Holland, Rotterdam en Den Haag zijn verbonden aan hun respectieve verkeerscentrales – en in 2015 worden nog eens tientallen verkeerslichten van andere wegbeheerders in de regio aan centrales gekoppeld. Al die verkeersregelinstallaties kunnen we dan gemakkelijk centraal aansturen om bijvoorbeeld omleidingen te faciliteren.
De inwinning van verkeersgegevens hebben we gezamenlijk opgepakt en gedeeld met serviceproviders via de Nationale Databank Wegverkeersgegevens, NDW. Wegwerkzaamheden worden regionaal afgestemd, ingevoerd in een gezamenlijk systeem en ook gedeeld via NDW. We hebben een gezamenlijk gefinancierde regiodesk opgezet om het regionale verkeersmanagement te coördineren. De inzet van elkaars systemen is mogelijk door verbindingen tussen de verschillende verkeerscentrales.
Ik denk dus dat je gerust kunt stellen dat het verkeersmanagement in Zuid-Holland volwassen is geworden: het project Implementatie regionaal operationeel verkeersmanagement in de Zuidvleugel is vrijwel afgerond!
De afgelopen jaren zijn we echter ook tot het besef gekomen dat de implementatie misschien wel een project is, maar het verkeersmanagement zelf niet. In feite gaat het om een reeks van processen. Het dagelijks inzetten en achteraf evalueren van regelscenario’s is zo’n proces. Je hebt de voortdurende uitbreidingen van en aanpassingen aan het wegennet, die ook hun gevolgen hebben voor het verkeersmanagement. Wegwerkzaamheden en evenementen moeten worden afgestemd. Je moet de operationele inzet en communicatie regelen. Incidenten hebben weer hun eigen dynamiek. En een heel belangrijk proces is het beheer van de systemen en het ketenbeheer over de organisaties.
Het complexe is dat de processen zowel bij de afzonderlijke wegbeheerders spelen als – wat Haaglanden betreft – bij de gezamenlijke organisatie BEREIK!. Met het volwassen worden van verkeersmanagement is het borgen van zowel de individuele als gezamenlijke inzet noodzakelijk. In een tijd dat budgetten voor dagelijks beheer, onderhoud en aansturing afnemen of hoogstens gelijk blijven, is dat een fikse uitdaging!
Deze uitdaging gaan we niet uit de weg. De impulsfinanciering vanuit het ministerie van Infrastructuur & Milieu mag dan wel wegvallen, maar wij gaan in 2015 gewoon door met regionaal operationeel verkeersmanagement. De intentie is om dat zeker voor vier jaar te doen. In die periode kunnen we werken aan definitieve borging. Belangrijk daarbij is dat we opnieuw goed kijken naar efficiency: wat doen we gezamenlijk en wat is effectiever of efficiënter om afzonderlijk te doen?
De basis is hiermee geregeld en ik denk dat we dat op eigen kracht kunnen regelen. Maar we willen ook dóórgaan. Het verder verbeteren van de processen van verkeersmanagement, meer samenwerken met marktpartijen, inspelen op nieuwe in car-technologieën: het zijn allemaal zaken die op ons afkomen. Voor deze punten zal nieuwe cofinanciering nodig zijn, om niet achterop te raken bij de ontwikkelingen en om ook de markt te blijven stimuleren. Stilstand is achteruitgang, zeg ik altijd maar – en dat moeten we in de wereld van verkeer en vervoer zeker niet willen!”
